Het vertrek

Vroeg op, vandaag is het eindelijk zover. Alles staat klaar, nou ja bijna alles. Ik loop een aantal rondjes kook water voor onderweg en daar zijn Threes, Ton en Wiebe al. De auto lijkt ineens veel voller dan afgelopen vrijdag toen we aan het pakken waren, maar de laatste dingen moeten er nog bij en dat valt niet mee. Dat wordt op de buitenspiegels rijden! We gaan naar het Raadhuisplein en zijn verrast over zoveel lieve mensen die ons uit komen zwaaien, dat voelt zo goed! We zetten de vlag van de Rotary Challenge op en geven heel veel lieve mensen nog een laatste knuffel. Na een woordje van de Loco Burgemeester Jolanda de Witte en de nodige foto’s die gemaakt worden, halen we onze vlag naar beneden en vertrekken we, op naar Bakel. Want in Bakel is er nogmaals een vertrek gepland want daar komen we samen met de andere teams. Het miezert onderweg maar dat geeft niet, het feit dat we nu echt onderweg zijn en ons niet meer druk hoeven te maken over alles wat we wel/niet mee hoeven te nemen geeft een rustig gevoel. Ineens bedenk ik me dat onze voorraad kaas nog thuis in de koelkast ligt, dat wordt kaas eten voor Wouter. Om kwart voor elf arriveren we in Bakel waar het al een heel spektakel is op het kerkplein. Alle teams zijn er al en staan op groepskleur ingesteld. Er is livemuziek en de stemming zit er al vroeg in. Veel ouders van de studenten die uit komen zwaaien en voor ons zijn de opa’s (een team van vorig jaar) en oma’s er om ons uit te zwaaien en ook Marjo en Abdoe. Na een briefing van Jan, een woordje van de burgemeester en wat interviews van diverse teams is het dan nogmaals zover, we vertrekken uit Bakel Op naar Gambia. We worden binnendoor geleid naar Weert, een mooi stukje langs een kanaal. Daarna duiken we de snelweg op. Rijden maar naar onze eerste overnachtingsplaats in Thonnance les Moulin. W e hebben alle weersoorten onderweg, van een schraal zonnetje tot regen en sneeuw. De radio hebben we niet nodig, we blijven maar over van alles praten. Het is een mooie rit, voornamelijk het laatste stuk is prachtig. Een heuvelachtig gebied met slingerende weggetjes door de mooie natuur, jammer dat het regent. Om ongeveer half zeven komen aan op de plaats van bestemming. We delen ons huisje met team ToTo, allen blijken we geen beddengoed en handdoeken te hebben, oei waar ligt dat ook al weer in de auto? We gaan rigoureus te werk we plukken onze spullen er uit en zijn benieuwd of het morgen allemaal weer past. Er staat een heerlijke maaltijd voor ons klaar in een lekkere warme eetruimte. Het smaakt prima en met een wijntje er bij is de avond gezellig. Op naar een onrustige nacht. Ik ga op het bed zitten en voel het al, ooooooh wat is dat bed zacht, dat gaat nooit goed komen vannacht. De kombinatie van een wat luidruchtige Threes, een te zacht bed en het feit dat ik moeilijk in een slaapzak slaap maakt het dat ik een kort nachtje heb. Als ik eindelijk de slaap heb gevat val ik met een bons tussen onze bedden in en kom ik maar weer moeilijk omhoog in mijn slaapzak. Het is wel goed voor een nachtelijke lachbui van ons beiden. Na een toiletsessie vallen we allebei weer een slaap en ik moet zelfs wakker gemaakt worden door Threes.