4 november 2017Sidi Ifni Niet te geloven, iedereen is beneden voor zeven uur en we kunnen genieten van een heerlijk ontbijtje. Fris en fruitig zijn we klaar voor de tocht die we vandaag gaan rijden, ons doel is Sidi Ifni.
Het eerst stuk is door de bergen en mooi, alhoewel we geen kilometers kunnen maken. Het is vooral veel slingeren in de bergen, maar wel een mooie route. Eenmaal op een redelijke weg gaan we wat sneller en kunnen we wat meer opschieten. We stoppen bij een pompstation en kunnen daar ook wat eten. We bestellen hamburgers en die zijn onverwacht super lekker. Handgemaakt een toppertje. Daarna gaan we weer door, op naar het strand en de zee. Ik heb de heren een kroeg beloofd in Sidi Ifni en hoop dat die er nog is. Als we aan komen rijden zie ik het bord Heineken hangen en het licht brand, Hij is nog open. We boeken een studio aan het strand, laat ik maar zeggen eenvoudig en dan heb ik het niet over de hygiëne. Wat een gore boel, het is zo vies dat ik het stopcontact maar op de foto ga zetten want dat moeten we toch even showen.
We besluiten in eigen slaapzak te slapen en ook ons eigen kussen te gebruiken, ik kan er niets aan doen maar moet de hele tijd aan bedbucks denken brrrrrrrrrrrr. We zetten onze spullen in de studio en gaan weer gauw de deur uit want de zon gaat bijna onder in de zee en dat willen we nog even zien. Daarna gaan we naar de beloofde kroeg en zitten boven op het dakterras met uitzicht op zee.
We drinken Marokkaanse rosé die ontzettend lekker smaakt, maar we moeten ook nog eten. We zoeken een restaurant op met een terras aan het strand, maar die heeft vandaag geen eten. Dan maar op naar het volgende restaurant, het ziet er niet uit en we besluiten er nog maar een verderop te zoeken. We moeten omhoog klimmen tot we bij een groot restaurant zijn waar we gaan eten. De meesten van ons kiezen vis, we zitten tenslotte aan zee en lekkere verse vis wil er bij ons wel in. Wat een misvatting, hoe kun je nou denken dat er verse vis is als je aan zee zit. We krijgen droge, oude en piepkleine sliptongetjes. Zo wat heb ik spijt van mijn keuze, het is echt niet lekker. Maar daar heeft bijna iedereen in het gezelschap last van. We lopen weer naar huis en duiken het bed in, morgen wéér heel vroeg op.
